zondag 13 maart 2011

Camiones, combis en mototaxis

Vrijdag vroeg opgestaan om mijn school voor de eerste keer te gaan bezoeken. Eerst een combi (zoals colectivo: zit soms stampvol) tot het centrum genomen, dit duurde ongeveer een halfuur. In het centrum heb ik even wat rondgelopen omdat de bus van Ruth wat vertraging had. Tijdens het wachten had ik een gesprek met een verkoper, die ook sjamaan is in een Mayadorpje. Hij liet me een aantal foto's zien van een ritueel. Het was wel interessant.
Ruth kwam aan bij de kathedraal en toen gingen we door de artisanale markt naar de stopplaats van de camiones (de kleine, antieke bussen). Daar moet ik mijn volgende bus nemen voor aan de school te geraken. Aan de laatste stopplaats moet ik afstappen, dit duurt ongeveer 40 minuten. Om aan de school te geraken, heb ik ongeveer 1 uur en 30 minuten nodig. Het is een campus van de universiteit en ligt in de middle of nowhere! Daarbovenop ligt het gebouw het verst verwijderd, dit belooft nog interessant te worden aangezien het begrip tijd hier niet echt gekend is en het zowel stopbussen als combi's zijn haha!
Eenmaal in het gebouw begon onze zoektocht naar de verantwoordelijke van de lessen. Dat verliep vrij vlot, we moesten maar even wachten. Na de nodige kennismaking begon het examen, ik verschrok want het was een mondeling examen! Ik was zó zenuwachtig! Ik moest een aantal vragen beantwoorden en aan de hand van mijn antwoorden bepaalde ze dat ik een vrij goede notie had. Alleen werkwoorden, wat ik wel al dacht, maar Ruth zei dat ik onnodig fouten maakte dat ik die niet bij hen maak. Ik vind het wel goed om al die vervoegingen opnieuw te leren. Maar voor de zekerheid ga ik maandag een proefles volgen. Dit betekent dat ik om 10 uur in de aula moet zitten, dus dat wordt vroeg opstaan. Ik ben eens benieuwd haha!
We namen de bus terug naar het centrum en vandoor namen we een combi naar het huis van Ruth haar ouders. Ik moet eerlijk bekennen dat ik toch wel schrok van wat ik hier zag. Het huis bestaat uit 3 delen: de voorste kamer is living/werkatelier voor de moeder/eetkamer/slaapkamer van de ouders, de tweede kamer is ongeveer dezelfde grootte en is onderverdeeld in drie ruimtes met behulp van gordijntjes. Dit zijn de slaapkamers van Ruth en haar broer en zus. De achterste kamer is de keuken. Aan de kamer van de kinderen staat het badkamertje. Maar ook in dit huisje is er internet haha! Na wat te zijn bekomen van de zon en als onze ogen zijn aangepast aan de donkere, gaan we wat eten. We aten panuchos, dit zijn tortilla's met bonenpasta in. Bovenop deze gefrituurde tortilla ligt sla, tomaat, gehakt en ui. Even later kwam haar moeder met flautas. Een tortilla opgerold met kip in, bovenop ligt een pikant tomatensausje. Tijdens het eten was de vader in slaap gevallen en zat haar nichtje rond ons te spelen. Nadat we ons eten wat hadden laten zakken vertrokken we naar de winkel. Grote boodschappen doen! Ik had zoveel gekocht, dat we een mototaxi naar mijn appartement moesten nemen. Was me dat een grappig zicht haha! Borstel en aftrekker achterin, emmer en verschillende zakken met boodschappen. en Ruth hield het wcpapier op schoot haha!


Ik nam afscheid van Ruth en begon al het een en ander te regelen in mijn appartementje. Nam een fris douchke en vertrok te voet naar Marko, om mijn eerste Celula mee te maken. Dit is een soort bijbelstudie in een klein groepje, voor werkende mensen. Het was een heel eind wandelen dus stopte ik onderweg bij een Oxxo om iets te drinken te kopen :). Vroeger dan verwacht kwam ik aan bij Marko, dus babbelden we wat. Hij was nieuwsgierig naar mijn examen haha!
Van zijn thuis vertrokken we naar het winkelcentrum, Ruth en nog 2 anderen kwamen. We gingen naar een cafeetje en daar werden de Bijbels op tafel gelegd. We bestelden iets te drinken en toen begon Marko. Eerst gebed en het onderwerp van de studie was gebed. De uiteindelijke conclusie was dat God onze gedachten kent, wat er in ons hart ligt en Hij kent onze toekomst. Het enige wat Hij dus via gebed verlangt, is om een persoonlijke relatie met ons te hebben.
Samen met Ruth en Marko wandelde ik naar huis, onderweg kreeg ik een aantal vragen voorgeschoteld om mijn vervoegingen te leren haha! Dit was het einde van een leuke dag.

Zaterdag ben ik enorm vroeg opgestaan, omdat ik Ruth, haar zus en Elisa had uitgenodigd om te komen eten. Eerst wat opgeruimd, de was weggedaan en dan met de camion naar het centrum. Hier had ik een kaart van de stad gekocht en mijn internetaansluiting op de zocalo getest. Zocalo is een groot plein aan het gemeentehuis. Elk dorp en stad in Mexico heeft er 1. Na wat zoeken was het me gelukt, dat is handig meegenomen.
Vanhet centrum nam ik de bus naar het winkelcentrum om hier mijn inkopen te doen. Maar bij Chedraui vond ik niet alles dus mocht ik nog een eindje wandelen om bij Wal Mart de rest van mijn inkopen te doen. Ik was stikkapot van al het rondlopen, dus vond ik niks beter dan met de mototaxi terug naar huis te gaan haha! Daarbij zat ik ook in tijdsnood. Terwijl Ruth en haar zus Sarai binnenkomen was ik nog druk bezig met koken. Maar het was gezellig, ondertussen was Elisa ook naar boven gekomen. Ik had Italiaanse broodjes, koude pasta en chocoladepudding gemaakt. Jullie kennen nu hun rare eetgewoontes al een beetje, nu durven zij te zeggen dat pasta met mayonaise en ketchup raar is?!? Maar ze vonden het wel lekker. Het nagerecht was weer een schot in de roos!



's Avonds ging ik naar de kerk van de familie van wie mijn appartementje is. Het was een jongerenactiviteit, om hun kamp van vorig weekend te overlopen. Er waren keiveel jongeren aanwezig en het was echt gezellig. Ik moet nog wennen aan al het knuffelen en kussen dat ze hier doen. Ze zijn hier allemaal zo gastvrij en vriendelijk. Er werden een aantal sketchen gedaan en als laatste was er een typisch Yucateeks toneel, met plaatselijke klederdracht en uitspraken. Hetgene wat ik kon verstaan was geweldig :)! Op deze bijeenkomst had ik ook een gesprek met de pastor, een uiterst aangename man. We keerden pas laat terug.

Vandaag ben ik met het gezin naar de kerk gegaan. Het duurt van 9 tot 12 uur. Eerst is het zang, dan een prediking en nadien even pauze. Bij het begin van de prediking verwelkomde diezelfde pastor van gisteren me in hun kerk. Dit ging gepaard met een aantal starende ogen, maar dat is normaal. Tijdens de pauze kwamen een aantal nieuwsgierigen naar me toe. Heel veel mensen proberen Engels tegen me te praten, omdat ze er gewoon vanuit gaan dat we dat spreken. Ik vind het geweldig dat ze de moeite doen, maar staan zij even versteld als ze horen welke talen ze bij ons spreken. En dan heb ik het nog maar alleen over onze 3 officiele talen haha!
Na de pauze gaat iedereen naar de les. Alle kinderen worden naar leeftijd ingedeeld en de volwassenen hebben verschillende klassen en mogen gewoon een onderwerp kiezen dat ze interessant vinden. In de klas, met onderwerp van hun keuze, blijven ze dan zitten voor een bepaalde tijd. Zogezegd kreeg ik een 'gemakkelijk' onderwerp en mocht ik bij de jongeren. Maar diegene die de les gaf, sprak zoveel woorden in 1 minuut. Dat ik de helft van de tijd het noorden kwijt was haha! Ik kan enkel wat flarden recapituleren. Euhm ... flarden? Ik zou een halfuur kunnen vullen (dan zou ik vlot praten, zeg ik er maar bij hihi), maar hij sprak zo immens snel en hij had een uur gevuld. Dus je kunt je misschien al inbeelden hoe het was.
We gingen terug naar huis om te eten en siesta te houden, tot de volgende dienst. vanavond gaan we terug naar de kerk om van 18 uur tot 19u30 deze bij te wonen.
Daarna hoop ik vroeg in bed te liggen, want ik loop heel wat slaap achter en morgen moet ik weer vroeg op. Dan ga ik weer een heel aantal camiones moeten nemen, wat kan een auto toch handig zijn haha!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten