woensdag 30 maart 2011

Eindelijk terug een berichtje

Dag allemaal, sorry voor het lange wachten en sorry dat ik bepaalde mensen ongerust heb gemaakt. Wat is het spreekwoord ook al weer? Onkruid vergaat niet? Dus: gene paniek! Er zijn verschillende redenen waarom ik een hele tijd niets op deze blog heb kunnen plaatsen. Ik heb namelijk een tijdje problemen gehad met het internetsignaal, ik heb veel voor mijn Spaanse lessen moeten doen en het is de laatste dagen constant boven 40 graden geweest (daarom nam ik mijn laptop niet mee naar het centrum). Ik ga jullie nu eens snel op de hoogte brengen.

Het eerste probleem, namelijk het internetsignaal, trachtten de eigenaars al dadelijk op te lossen met een of ander apparaatje dat het signaal sterker zou maken. Op bepaalde plaatsen in het appartement merkte je het verschil, maar ik heb een grote plafondventilator gekregen wat bij deze temperaturen enorm handig is. Blijkt nu dat op deze plaats het bereik nog steeds moeilijk verloopt haha! En dit is nu net de enigste plaats waar je wilt vertoeven.

Het kwik is hier in 1 keer enorm gestegen, gisteren en vandaag was het 44 graden wat inhoudt dat ik 3 keer van outfit verander en dat ik me 3 tot 4 keer douche. Maar dat douchen is ook niet alles, het waterreservoir staat op het dak en het is van plastiek. Dat wil dus zeggen dat het water tussen 13u en 17u warm is van de zon, met andere woorden je kunt op dat moment geen verfrissende douche nemen. Dus een paar dagen geleden had ik geen andere oplossing dan 2 flessen koud water te kopen, 1 van 1 liter en de ander van 600ml. Het kostte me trouwens nog geen ene euro. Het kleinste dronk ik bijna in een teug leeg en de andere heb ik over me leeg gekapt, gewoon losweg over mijn kleren. Dat deed zo'n deugd! Haha! Ik was namelijk buiten in de schaduw gaan studeren voor een examen en voor ik het goed en wel doorhad, was de schaduw volledig verdwenen. Het gevolg was dat ik me aardig verbrand had, iedereen weet natuurlijk dat ik weer een vuurrode neus had haha! Kreeg ik 's avonds de opmerking dat ik me toch maar eens een goede sombrero moest kopen, vonden ze natuurlijk hilarisch! Haha! Ik vind het niet erg, ben ik ondertussen al gewoon.
De warmte is goed uit te houden, behalve in de combi's en de overvolle bussen. Je zweet je gewoon onnozel! En dan nog zie je mensen die truien aanhebben en geen druppeltje zweet laten. Dat zijn misschien halve amfibieen! Ik begin spontaan te zweten alleen al bij het zien van truien en jassen haha!

Ik ga eens even wat tijd wijden aan toiletartikel, ik heb namelijk voor mezelf uitgemaakt om alles te vertellen ook de misschien wat mindere dingen. De maandverbanden die ik hier tot nu toe vond, hebben 2 afmetingen. Ofwel de grootte van een matras ofwel van een kussen, beiden veel te groot en onhandig! Natuurlijk beslist mijn ontregelde lichaam me bij de eerste dagen van extreme hitte te plezieren. Met andere woorden na een uur heeft dat ding al meer zweet dan iets anders opgeslorpd waardoor je het gevoel hebt dat je met een ei in uw broek rondloopt. Echt geweldig! Mijn misie is nu om naar alle winkels in Merida te gaan op zoek naar wat normale maandverbanden.
Sorry mama maar ik heb de olijfolie op mijn haar getest haha! Mijn haren waren extreem droog en ik had een conditioner gekocht. Maar mijn winkelzakje brak en Marko was zo lief om mijn spullen in zijn rugzak te steken. Het gevolg was dat ik pas een aantal dagen later mijn spullen terugzag. Ik zag het flesje olijfolie staan en ik hield het niet meer uit. Ik deed wat olie op mijn hand, masseerde het in mijn haar en liet het even intrekken. Daarna met een goede klets shampoo uitgespoeld en jawel hoor ik had het resultaat bereikt wat ik wou bereiken hihi! Nadien heb ik wel gewoon mijn conditioner gebruikt hoor.
En yes, goed nieuws ik heb mijn lievelingszeep hier gevonden. Het zit wel in een flesje met pompje, maar het is knak hetzelfde! Yeah!

De vrijdag na mijn laatste bericht kreeg ik van mijn leerkracht Nancy te horen dat ik iets meer dan een week de tijd had om een presentatie te maken en om te studeren voor een examen. Normaal zou ik die vrijdag ook mijn piñata gedecoreerd moeten hebben, maar het leuke was dat deze vanonder in de doos lag en dus nog nat was. Ik moest wachten tot deze droog was en pas dan kon ik verderwerken. 2 dagen heb ik eraan gewerkt en het resultaat mag best gezien worden, al zeg ik het zelf. De leerkrachten vonden mijn piñata zo mooi dat ze een groepsfoto met mijn kunstwerk maakten haha! Vlak voordat ze hem stuksloegen.
We hadden een kookles met al de studenten die Spaanse les volgen bij UADY. We maakten panuchos en poc chuc, het was lekker en gezellig. Na het eten werden de piñatas stukgeslagen op Mexicaanse wijze haha! Na de les bracht Alistair me terug naar mijn appartementje. Hij is een 42jarige Brit, die na zijn scheiding en midlifecrisis besliste om te gaan studeren. Na zijn studies wil hij voor een goed doel gaan werken, hij werkte al voor een organisatie voor daklozen. Het is een supergezellige kerel en ik vond het echt interessant om met hem te kunnen babbelen. En daarbij rijdt hij met een oud kevertje rond, het is hilarisch hoe zo een lange wapper in zo'n autootje kruipt haha! Die auto's noemen ze hier trouwens bolchitos.

Met ons klasje zijn we ook naar het Macay gegaan, het museum voor hedendaagse kunst en de rondleiding werd beeindigd met de opdracht om zelf iets te schilderen. We moesten plaats nemen aan een kindertafeltje met kleine stoeltjes en kregen een penseel in de handen geduwd. Nadien mochten we onze inspiratie de vrije loop laten.

















Tijdens het weekend heb ik mijn presentatie afgewerkt, het moest over een gewoonte of traditie van ons land gaan. Ik had sinterklaas gekozen. De geschiedenis zocht ik op en nog wat bijbehorende foto's. Nadien een aantal keren doorlezen en klaar. Ik koos er voor om als eerste mijn presentatie te brengen, want eerlijk gezegd wou ik er snel vanaf zijn. Het verliep gelukkig goed.
Vandaag heb ik mijn examen gehad, wat niet zo goed verlopen was. Als eerste kregen we een liedje te horen en moesten we de openingen invullen. Maar het liedje stoorde zo erg dat ik bij de eerste keren dat ik het hoorde niks kon invullen. Nadien heb ik maar wat gegokt, de leerkracht zelf zij dat het precies toch moeilijker was dan dat ze verwachtte. De andere vragen gingen wel redelijk.

Voorlaatste celula dat Marko leidde, ging over het leven van Christenen. Hij stelde ons de vraag of het leven gemakkelijker is als je eenmaal Christen bent geworden. Aan de ene kant wel omdat je weet dat je niet alleen bent, maar dat wilt niet zeggen dat het over rozen gaat. Hier haalde hij het voorbeeld aan van Sadrak, Mesak en Abednego in de brandende oven. Zij zeiden tegen Nebukadnessar dat indien God in staat is hen te bevrijden uit de oven dan zal Hij dat ook doen en indien niet dan is het Zijn wil. Dus conclusie, ons leven gaat niet gemakkelijker zijn. Wij moeten leren te vertrouwen op Hem.
Op zondag ben ik met Ruth naar haar kerkje gegaan, wat nog in de startfase is en de dienst wordt in een uiterst klein huiskamertje gehouden. Die zondag was er een Amerikaan bij hen op bezoek die de prediking kwam geven, zijn naam was Dennis. Hij vertelde ons over het leven van Petrus, hij bracht het echt heel boeiend.
Vorige week was Ruth een hele week in Oaxaca, dus heb ik haar niet kunnen volgen in haar werk. Ondanks dat ze weg was ben ik toch nog naar een celula geweest. Op deze celula ging het over het leven van Simson.
Vorige zondag ben ik opnieuw met mijn onderburen naar hun kerk geweest, Antioquia. El pastor had het over hun visie, over wat er gebeurt als je sterft.

Ik zie hier zoveel leuke dingen en elke dag lijkt vol verrassingen. Vandaag begon de dag echt leuk, ik stapte 's morgens vroeg om 6u45 in de combi en was mijn lievelingsliedje van 'The next karate kid' op! Er waren één of ander soort boxen geinstalleerd, de chauffeur zette het volume op volle petrol en heel het busje daverde mee op het ritme van de muziek. Gewoon geweldig! Haha!
Ik heb ontdekt dat de 2 Chinezen in mijn klas ook Christenen zijn, wauw wat is de wereld klein! Ik heb ze uitgenodigt om vrijdag mee te gaan naar Celula, ik ben eens benieuwd.
Morgen mag ik mijn credenciales gaan halen. Eerst moet ik naar het centrum om naar een kantoor van UADY te gaan om een studentenkaart te gaan halen en nadien kan ik hiermee naar de busmaatschappij gaan om daar ook een kaart te regelen. Dit betekent dat ik met zo'n buspasje de helft mag betalen en dat is 3 in plaats van 6 pesos. Komt dat effe handig uit! Maar ik moet wel 120 pesos betalen voor mijn studentenkaart.

Ik vind het hier geweldig, maar soms mis ik het wel om gewoon eens snel een opmerking in het Nederlands te maken. Ik mis mijn beste vriend om mijn ervaringen mee te delen. Aan de andere kant leer ik heel wat typische woordjes en zelfs een gebaartje dat ze hier gebruiken. Hoewel ik me af en toe als Joey van Friends voel, die het te pas en te onpas gebruikt haha!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten